fietstocht door Chang Mai

Wat we al eerder in Bangkok wilden doen maar door het drukke programma er niet van kwam, is hier wel gelukt.
Een fietstocht door de stad en buitenwijken van Chang Mai.
Om 08:15 uur stonden de fietsen met onze gids Miau klaar. Ik had toevallig haar naam al van onze reisleider gehoord dus kon haar al met haar naam begroeten. Ze was helemaal verbaast maar heb haar even niet verteld hoe ik dit wist. Vanaf dat moment had ik een klik. Op een vrolijke manier elkaar op de korrel nemen, en ze was echt aan me gewaagd.
Eerst hebben we wat uitleg gekregen over de fietsen, ze dacht waarschijnlijk dat we nooit fietsen(in het verleden klopte dit ook redelijk). Daarna met 11 personen van de club op pad. Kris kras allerlei kleine wegen en paden door en bij wat speciale bezienswaardigheden even een stop. De eerste stop was natuurlijk een tempel, daar heeft Miau het stuur van de fiets van Corina even wat beter gezet, ze zat hierdoor iets beter. Daarna weer verder door de eenvoudige huisjes waar een lepra kolonie gehuisvest is. Een christelijke man heeft deze kolonie opgericht omdat vroeger Lepra een besmettelijke ziekte was die niet te genezen was. Nu is de ziekte prima te genezen maar je moet er wel op tijd bij zijn. In deze kolonie wordt van alles gemaakt. We hebben er een rondleiding gehad en de mensen ook aan het werk gezien. Hebben er ook wat voor Mam gekocht.
Wat we daar ook hebben gezien is een koffieplant, best wel leuk om te zien waar de koffie nu vandaan komt. de boom stond in bloei maar er hingen ook bonen aan. De bloemen ruiken heerlijk. Daarna weer in de pendalen en de tocht ging verder door de rijstvelden. Omdat de oogst in het midden van het land verloren is gegaan door de overstromingen hebben ze in het noorden van het land een versnelde manier gebruikt om een extra teelt te krijgen. Hiervoor moesten de bestaande en al geoogste stukken land worden verbrand waardoor het eerder mogelijk was het land te bewerken. Hierdoor hangt er boven de provincie een behoorlijke smog welke ook lang blijft hangen. Normaal is het niet toegestaan maar de regering heeft hiervoor een uitzondering gemaakt vanwege dreigend voedsel tekort.
Hierna is het land extra diep geploegd en is er een nieuwe aanplant gedaan.
Op de volgende stop kwamen we bij een crematorium. Hebben daar wel even stilgestaan bij Ome Jan. De crematoria in Thailand is langzaam aan het moderniseren maar heel veel wordt de oude methode nog gebruikt, de stapel hout waar het lichaam op wordt gelegd en dan in de brand gestoken. De Men geloofd hier heel erg veel in reïncarnatie en het lichaam is voor de rest maar tijdelijk. Huilen doen de Thai ook niet, als je iets had willen zeggen dan had je dat bij leven moeten doen. Aan het einde van de rit heb ik dit maar gelijk toegepast en Miau verteld dat voor dat ik dood ga haar vertellen moet dat ik haar een aardige meid vind.
Op de foto's zie ja naast de oude vorm van crematie ook het gebouw van de moderne manier van het crematorium. Drie dagen geleden is er nog iemand gecremeerd waarvan de resten er nog lagen. Die worden daarna ook gewoon weggeveegd op een lager gelegen gedeelte.
Daarna, tja het leven gaat door, was het tijd voor de lunch. Er werd in een klein Thais hokje langs de weg een maaltijd voor ons bereid. Was weer heerlijk, ik weet niet of ik het al eerder heb gezegd maar dat eten is echt lekker.
Daarna verder gefietst langs wat resten van oude tempels om rond twee uur bij het hotel aan te komen. Was een heerlijke dag maar nu tijd voor de Siësta. Straks gaan we beidden voor een olie massage van twee uur hebben we na al dat fietsen wel verdiend. Vanavond voor de rest weer vrij te besteden.